Huisarts is zo’n veelzijdig vak!
Huisarts is zo’n veelzijdig vak! Dat was mijn eerste gedachte bij de vraag waar deze column over moet gaan. Bij mij begon het allemaal met een drieregelig advertentietje in Arts & Auto. ‘Huisarts gezocht om praktijk over te nemen’. Ik was net klaar met de opleiding, in Amsterdam. En ik wilde graag naar het platteland terug. Deze praktijk bleek gevestigd in het Twentse Hengevelde. Dus ja, laat ik maar een belletje doen, dacht ik. Kreeg ik een ontzettend leuke huisarts aan de lijn, hij wilde stoppen maar kon geen opvolger vinden. Het klikte en kort daarna hadden we een deal.
“Een van de mooiste dingen is dat je je patiënten echt leert kennen”
Overal is hulp
Mijn eigen praktijk! Met apotheek, dat had ik nog nooit gedaan! En assistentes, en later kwamen er ook praktijkondersteuners. Die moet je allemaal vertellen hoe jij het graag wilt. Nu ben ik vrij positief ingesteld, dus ik dacht: we beginnen gewoon met spreekuur draaien en dan zie ik wel hoe het loopt. Zo rolde ik erin. Je hoeft er als pril beginnend huisarts-met-eigen-praktijk-en-apotheek helemaal niet tegenop te zien, want overal zijn mensen die je helpen. Met adviezen over de zakelijke kant, over goodwill betalen voor de apotheek, over financiering bij de bank en over aansluiting bij de regionale ketenzorg. En natuurlijk zijn er dingen die je nog niet geleerd hebt, zoals personeelsbeleid. Ik leunde een beetje op m’n praktijkmanager, want die weet het wel en geeft je richting. Allemaal niet zo spannend. Maar wel leuk! En precies wat ik altijd al wilde.
Een nieuwe uitdaging
In het begin werk je je drie slagen in de rondte, en alles is nieuw, dus het kost energie. Maar na een paar maanden wordt dat al minder. En na bijna tien jaar dacht ik: nu ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Dus na dokter Coen die onderneemt met zijn eigen praktijk met apotheek, kwam er ook dokter Coen de opleider. Dat leek me wel wat, omdat ik zelf mijn opleidingstijd zo leuk vond. Ik had bijvoorbeeld ook het idee dat huisartsen die opleiden een leukere dienst hadden op de huisartsenpost. De clou is dat je zelf ook weer enthousiaster wordt voor het vak. Je ziet nieuwe dingen, je gaat meer nadenken, je bespreekt thema’s waarmee je zelf worstelt. Had ik de ambulance nou wel of niet moeten laten komen? Dus je krijgt een spiegel voorgehouden.
Van schrik naar ontlading
Een praktijk met apotheek runnen, huisartsen opleiden, patiënten helpen, ik doe het allemaal. En ik ben zeer tevreden met mijn bestaan als huisarts. Ondanks de soms negatieve berichtgeving in de media, over overwerkte huisartsen en de bureaucratie in de zorg. Ik maak me daar niet druk over. Liever vat ik voor jullie de mooiste dingen van het vak samen. Je leert je patiënten echt kennen, plus hun familie. Je kent dus de context en dat maakt je werk op den duur ook makkelijker. Ook mooi is dat het niet altijd exacte wetenschap is, soms moet je afgaan op je onderbuikgevoel. Laatst nog bij een klein baby’tje dat ik voor de zekerheid toch maar doorstuurde naar het ziekenhuis. Bleek het kindje een ernstige hartritmestoornis te hebben, we waren net op tijd. Je emoties gaan van schrik naar ontlading, je leeft mee met de ouders. Dat hoort ook bij het vak. Net als de afwisseling, geen werkdag is hetzelfde. En de vrijheid om zelf te bepalen hoe je dag eruitziet. Dus ik kan het beamen, huisarts is een leuk en veelzijdig beroep!
Coen Jaspers
huisarts in Hengevelde